Nie wiem, czy jestem normalnym chłopakiem. Mam 20 lat i od czasu do czasu napadają mnie myśli, że jestem gejem. Bardzo się tego boję i wydaje mi się, że gdyby to była prawda, to mógłbym sobie zrobić coś złego. Po raz pierwszy te myśli o mojej orientacji seksualnej miałem na początku trzeciej klasy technikum. Szedłem ulicą i zobaczyłem na budynku w mieście duży plakat, taki na całą ścianę 5- piętrowej kamienicy reklamujący bieliznę męską: młody chłopak z małą bródką ubrany tylko w obcisłe bokserki. Ta reklama spodobała mi się. Potem szedłem ulicą i zastanawiałem się, czy kolejna dziewczyna którą mijałem podoba mi się i czy mógłbym się z nią kochać, czy też nie podnieciłaby mnie. Mniej więcej w tym czasie zostawiła mnie moja pierwsza sympatia. Jeszcze się z nią nie zaczęło, a już się skończyło. Potem w czasie masturbacji często przypominałem sobie jej ciało i to co robiliśmy podczas pettingu. Zresztą z onanizmem zawsze chciałem skończyć i jak byłem z nią przez te dwa miesiące, to starałem się tego nie robić. Teraz mam drugą sympatię, z która chodzę od paru miesięcy. Kilka dni temu miałem pierwszy stosunek z nią i w ogóle pierwszy w życiu. Stąd też ten list, bo teraz znowu te myśli mnie nachodzą i gdyby miało okazać się, że jestem gejem, to nie chciałbym niszczyć życia dziewczynie i wolałbym się z nią rozstać. Potrzebuję jakiegoś autorytetu, który by mi to wszystko porozradzał.
Różnego rodzaju niepokoje pojawiające się w okresie dojrzewania związane z określeniem własnej orientacji seksualnej, czy też zaakceptowaniem własnej kobiecości-męskości nie są niczym niezwykłym. Im środowisko rodzinne i rówieśnicze jest bardziej restrykcyjne wobec orientacji homoseksualnej, tym lęki co do tego, czy samemu nie jest się gejem, czy lesbijką są większe. Rodzice często nieświadomie powodują wzbudzenie tego rodzaju obaw i swoim zachowaniem podsycają u dorastającego dziecka frustracje dotyczące jego orientacji seksualnej. Uwagi w stylu: ';ubierasz się jak lesba, trzymasz tą rękę jak pedał, z tą fryzurą wyglądasz jak ciotał powodują, że młody człowiek zaczyna powątpiewać w swoją heteroseksualną orientację płciową. Podobną rolę odgrywają negatywne oceny ze strony dorosłych, czy też grupy rówieśniczej, czynione w formie komentarzy wobec obserwowanych jawnie homoseksualnych zachowań innych ludzi, na przykład ojciec oglądający z synem telewizyjną transmisję z parady lesbijek i gejów mówi: ';trzeba by wreszcie zrobić z nimi porządekł. Stres i różnego rodzaju niepowodzenia na płaszczyźnie stosunków damsko - męskich mogą powodować pogłębienie się lęków i obaw co do własnej orientacji płciowej. Wracając do listu trzeba powiedzieć, że nie bez znaczenia w tym kontekście jest fakt, że Twoje obawy co do tego, czy jesteś homo, czy hetero pojawiły się w czasie, kiedy rozstałeś się z dziewczyną. Nie jesteś gejem. Jednoznacznie świadczy o tym fakt inicjacji heteroseksualnej, występowanie fantazji heteroseksualnych w czasie zachowań masturbacyjnych oraz brak realnych doświadczeń o charakterze homoseksualnym. To, że podobał Ci się plakat z chłopakiem w bokserkach to za mało.
Ślósarz, W. Seksuolog odpowiada na listy Czytelników. Jestem gejem? Gazeta Wrocławska, 16.5.2003, s.34', '2003-05-16',