Pseudohomo

Część osób o orientacji heteroseksualnej z różnych powodów jest aktywna na płaszczyźnie homoseksualnej. Motywy tego rodzaju zachowań dają się uszeregować w kilka grup. Do pierwszej zalicza się te osoby, które są po prostu ciekawe stosunków seksualnych z tą samą płcią. Nie bez znaczenia są w tym przypadku różnego rodzaju publikacje, zwłaszcza te o charakterze popularyzatorskim, które przedstawiają homoseksualizm jako wyższą, czy lepszą formę kontaktów seksualnych. Robią tak na przykład niektóre odłamy ruchów feministycznych deprecjonując aktywność seksualną między mężczyzną i kobietą, gloryfikując jednocześnie seks między kobietami. Dużą grupę pseudohomoseksualistów stanowią osoby z niektórych środowisk, czy grup zawodowych, np. artystycznych, które ulegają pewnej modzie na tego rodzaju aktywność seksualną obowiązującą właśnie w danej społeczności. Osobną kategorię stanowią te osoby, które trudnią się homoseksualną prostytucją. Taka forma zachowań seksualnych jest szczególnie popularna wśród młodych mężczyzn, którzy nierzadko żyją w stałych, satysfakcjonujących związkach heteroseksualnych. Podobnie jest z homoseksualizmem w zakładach penitencjarnych. Jest niemal regułą, że osoby, które w więzieniu, czy poprawczaku były aktywne homoseksualnie, po opuszczeniu miejsca odosobnienia zaprzestają tego rodzaju kontaktów na rzecz stosunków z drugą płcią, które spostrzegają jako bardziej satysfakcjonujące i dające im większe poczucie bliskości z drugim człowiekiem.  

 

 

 

Ślósarz, W. Seksuologiczny gabinet zdrowia. Pseudohomo. Gazeta Wrocławska, 12-13.4.2003, s.4 ', '2003-04-12',